Krioterapia miejscowa polega na przyłożeniu przy pomocy specjalnego aplikatora bardzo niskiej temperatury, która dostarczana jest do miejsca zmienionego chorobowo. Wskazania: Pole magnetyczne niskiej częstotliwości polega na stosowaniu zmiennego pola magnetycznego. Pod jego wpływem jony znajdujące się w komórkach ciała ulegają przemieszczeniom, powodując hiperpolaryzację błony komórkowej i tym samym wzmagają przemianę materii. Poprawione ukrwienie w komórce poprzez działanie pola magnetycznego wywołuje podniesienie ciśnienia parcjalnego tlenu, co powoduje lepsze wykorzystanie tlenu przez komórkę. Ultradźwięki to drgania mechaniczne o częstotliwości wyższej niż 20 000 Hz. Ultradźwięki są rodzajem mechanoterapii. W fizykoterapii zazwyczaj stosowane są częstotliwości od 0,8 do 3 MHz. Laseroterapia dokładniej biostymulacja laserowa, to reakcja tkanek na naświetlanie słabą wiązką laserową o długości fali świetlnej od 630 do 1100 nm, co odpowiada barwom od jaskrawej czerwieni, do niewidzialnej podczerwieni. W tym właśnie przedziale absorbcja wody i barwników zawartych w tkankach jest najmniejsza, co umożliwia głębokie (nawet do 6 cm) wnikanie światła do wnętrza organizmu i tym samym pozwala uzyskać pożądany efekt terapeutyczny. Biostymulację prowadzi się wyłącznie laserami o małej i średniej mocy, zwykle od 2 do 200 mW. Terapia laserowa może być stosowana jako monoterapia lub terapia uzupełniająca przy leczeniu farmakologicznym, fizjoterapii i innych metodach leczenia. W naszej przychodni do zabiegów wykorzystuje się laser podczerwony o długości fali 830 nm. Lampa sollux - Zabieg ciepłoleczniczy długość promieniowania użytego do zabiegu zależy od zastosowanego filtru czerwonego, bądź też niebieskiego. Drenaż limfatycznyFizykoterapia
– zapalenia stawów
– zmiany zapalne stawów o podłożu metabolicznym
– przewlekłe zapalenie kręgosłupa szyjnego
– zespół bolesnego barku
– zapalenie okołostawowe ścięgien torebki stawowej i mięśni
– zespół fibromialgia (choroby reumatyczne tkanek miękkich)
– zwichnięcie i skręcenie urazowe stawów
– uszkodzenie łąkotki
– naderwanie ścięgien i mięśni
– zwalczanie przewlekłego i patologicznego bólu (metoda zachowawcza)
– zwalczanie odruchowej i ośrodkowej spastyczności mięśni w procesie rehabilitacji neurologicznej
– ostre i zadawnione urazy sportowe i pooperacyjne oraz dla odnowy biologicznej
– u przemęczonych fizycznie i psychicznie osób dorosłych
– zespoły bólu mięśniowo-powięziowego
– pole magnetyczne przenika równomiernie przez wszystkie części ciała ludzkiego
– zabiegi mogą być dokonywane przez ubranie, gips, bandaże itp., które nie stanowią przeszkody dla pola magnetycznego
– metal nie stanowi przeciwwskazań do stosowania zabiegu
– szeroki zakres wskazań wraz z możliwością oddziaływania na tkankę łączną
– magnetoterapia jest metodą nietermiczną
– w magnetoterapii nie znane są działania uboczne
Główne oddziaływanie magnetoterapii:
– uśmierzanie bólu
– zapobieganie stanom zapalnym
– rozluźnienie napiętych mięśni
Wskazania:
– choroba zwyrodnieniowa stawów kończyn i stawów kręgosłupa
– zapalenie stawów i tkanek okołostawowych
– pourazowe choroby narządu ruchu: złamania, zwichnięcia, uszkodzenie mięśni, torebki stawowej i więzadeł
– utrudnione gojenie się ran
– zaburzenia krążenia obwodowego
– stany zapalne nerwów
– osteoporoza
– zaburzenia przemiany materii
– zapalenie oskrzeli i zatok obocznych nosa
– zapalenie jajników
– owrzodzenia i zmiany troficzne podudzi
Zabieg wykorzystujący stały prąd galwaniczny w celach terapeutycznych
Wskazania:
– Nerwobóle
– przewlekłe zapalenia nerwów, splotów i korzeni nerwowych
– zespoły bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów kończyn i stawów kręgosłupa
– porażenia wiotkie
– utrudniony zrost kostny
– zaburzenie krążenia obwodowego
2) Jonoforeza
Zabieg w którym prąd galwaniczny jest wykorzystany do wprowadzenia w tkanki jonów leków.
Wskazania:
– przykurcze
– blizny
– stany pourazowe stawów i mięśni
– utrudniony zrost kostny
– zespoły bólowe stawów kończyn i stawów kręgosłupa
– zapalenia okołostawowe
– nerwobóle
– stany zapalne tkanek miękkich i mięśniobóle
– zaburzenia krążenia obwodowego
3) Prądy diadynamiczne
to prądy modulowane małej częstotliwości (50 i 100 Hz), powstałe przez nałożenie na prąd stały prądu sinusoidalnego.
Wskazania:
– zespoły bólowe stawów kręgosłupa i kończyn
– stany po urazach narządu ruchu
– nerwobóle
– mięśniobóle
– zaniki mięśni z nieczynności
– zaburzenia krążenia obwodowego
– zaburzenia troficzne
4) Prądy
Prądy KOTZA
Prądy o średniej częstotliwości modulowanymi w małą częstotliwość. Modulacja zachodzi w aparacie a nie w ciele pacjenta tak jak ma to miejsce w klasycznej interferencji. Prądy służą do stymulowania mięśni w zanikach prostych.
Prądy TENS
Przezskórna stymulacja elektryczna nerwów. Zabieg do zwalczania bólów ostrych jak i przewlekłych.
5) Elektrostymulacja
Zabieg, którego celem jest wywołanie skurczu mięśnia za pomocą prądu impulsowego. Impulsy trójkątne służą do stymulowania mięśni, w których doszło do zaburzenia przewodnictwa nerwowego. Podczas działania prądu skurczowi poddane zostaną tylko mięśnie odnerwione, gdyż zdrowe ulegną akomodacji. Impulsy prostokątne służą do stymulacji mięśni zdrowych (w zaniku prostym) lub nieznacznie odnerwionych.
6) Prądy interferencyjne
Są prądami sinusoidalnie zmiennymi średniej częstotliwości, modulowanymi w amplitudzie w małą częstotliwość. Powstają one w ciele pacjenta w wyniku interferencji dwóch prądów średniej częstotliwości, płynących w dwóch niezależnych obwodach zabiegowych.
Wskazania:
– zespoły bólowe narządu ruchu pourazowe i zwyrodnieniowe
– nerwobóle
– zaburzenia krążenia obwodowego
– mięśniobóle
– zaparcia
7) Tonoliza
Stymulacja mięśni porażonych spastycznie. Wskazana przy stanie po udarze i urazie mózgu, po urazie rdzenia kręgowego, przy stwardnieniu rozsianym, mózgowiu porażenia dziecięcego.
– przeciwbólowe
– przeciwzapalne
– przyśpieszenie przepływu limfy w naczyniach limfatycznych i zwiększenie procesu wchłaniania
– wytworzenie w tkankach ciepła i stanu przekrwienia czynnego
– zmniejszenie napięcia mięśni
– hamowanie układu współczulnego
– zwiększenie rozciągliwości tkanki łącznej w bliznach, przykurczach, zwłókniałych mięśniach i torebkach stawowych
– przyśpieszenie gojenia ran (zarówno tkanek miękkich jak i kostnej)
Ultradźwięki mogą być również zastosowane z użyciem leku. Zabieg taki nazywa się jako fonoforezą.
– choroba zwyrodnieniowa stawów
– zespoły bólowe w przebiegu dyskopatii w lędźwiowym i szyjnym odcinku kręgosłupa
– zapalenia okołostawowe
– zespoły powstałe w wyniku przeciążeń mięśni i tkanek miękkich okołostawowych
– zapalenie ścięgien, powięzi, pochewek ścięgnistych i kaletek stawowych
– utrudniony zrost kości
– przewlekłe stany zapalne
– nerwobóle nerwów obwodowych
– neuropatia cukrzycowa
– trudno gojące się rany i owrzodzenia
– przewlekłe procesy zapalne i reumatyczne stawów
– stany pourazowe kończyn
– przewlekłe stany zapalne jamy nosowej, zatok przynosowych, ucha zewnętrznego i stawów żuchwy
– przewlekłe i podostre stany zapalne nerwów obwodowych
– mięśniobóle
– zapalenie nerwów czaszkowych II i VII
– półpasiec
– odmrożenia
– oparzenia
– przykurcze
– trudno gojące się rany
– trądzik różowaty, młodzieńczy
– stany po zapaleniu bakteryjnym i uszkodzeniu skóry promieniami RTG.
– przygotowanie do masażu, kinezyterapii i zabiegów z zastosowaniem prądu
- Przewlekłe obrzęki
- Niewydolność żył
- Opieka pourazowa
- Choroba zwyrodnieniowa stawów
- Zespół cieśni nadgarstka
- Angiopatia cukrzycowa
- Dna moczanowa
- Choroba niedokrwienia kończyn dolnych
- Algodystrofia
- Otyłość
- Leczenie słabo wyrażonej leukodystrofii metachromatycznej
- Zaburzenia troficzne skóry
Kinezyterapia prowadzona jest poprzez kompleksową terapię ruchową począwszy od ćwiczeń biernych stosowanych w ciężkich dysfunkcjach ruchowych przez wymagające większej sprawności ćwiczenia czynne w odciążeniu czy też czynne oporowe. Posiadamy dobrze wyposażoną salę gimnastyczną z licznymi przyrządami i przyborami do ćwiczeń. Odpowiednio przeszkolony personel świadczy również usługi w zakresie terapii manualnej (mobilizacje i manipulacje), oraz w zakresie metod neurofizjologicznych.
W skład kinezyterapii wchodzą następujące zabiegi:
- Ćwiczenia bierne
- Ćwiczenia czynne w odciążeniu
- Ćwiczenia czynne w odciążeniu z oporem
- Ćwiczenia czynne wolne
- Ćwiczenia czynne z oporem
- Ćwiczenia czynno-bierne i wspomagane
- Ćwiczenia izometryczne
- Ćwiczenia ogólnousprawniające i inne
- Ćwiczenia specjalne
- Metody reedukacji nerwowo-mięśniowej
- Mobilizacje i manipulacje
Masaż klasyczny leczniczy jest formą oddziaływania na organizm, która wykorzystuje bodźce mechaniczne głównie w postaci ucisku na tkanki w celu wywołania fizjologicznych odczynów. Stosowane chwyty, ruchy i techniki wywierają wpływ na tkanki, ich celem jest zadziałanie na układ ruchu (mięśnie, ścięgna, torebki stawowe, okostną, kości) oraz na skórę, tkankę łączną, tkankę tłuszczową, zakończenia nerwowe w skórze, a także na układ krwionośny i chłonny. Masaż klasyczny jest stosowany w rehabilitacji leczniczej. Stanowi on jedną z metod fizjoterapeutycznych, której zadaniem jest przywrócenie sprawności uszkodzonych narządów. Stosuje się go również w celach profilaktycznych, zapobiega zaburzeniom ustroju. Jest jednym ze sposobów likwidowania stresu i jego skutków negatywnie wpływających na samopoczucie i kondycję psychofizyczną. Masaż usprawnia, wycisza, stabilizuje pracę organizmu, przyśpiesza rekonwalescencję i zapobiega zanikowi nieużywanych mięśni. Wskazania ze strony różnych narządów.
- Narządu ruchu:
– Zwichnięcia, skręcenia, złamania, stłuczenia
– Zapalenie podostre ścięgien, kaletek, pochewek, torebek
– St. po wysiłku fizycznym
– Przykurcze, niedowłady, porażenia
– Naciągnięcia i naderwania ścięgien
– Jałowe martwice kości (choroba Szeuermana, choroba Pertesa)
– Stopy koślawe, szpotawe, płaskie, końskie, złożone wady
– Szpotawość i koślawość kolan
– Dysplazja st. biodrowego
– Deformacje kręgosłupa (S, F,)
– Choroby reumatyczne o podłożu zapalnym w okresie podostrym i przewlekłym o podłożu zwyrodnieniowym bez żadnych ograniczeń.
- Skóra:
– Zaburzenia trofiki (np. po unieruchomieniu)
– Blizny
– Doły po insulinie
– Oparzenia i odmrożenia
– Trudno gojące rany
- Układ krążenia:
– Przewlekła niewydolność krążenia (m. sercowy)
– Dusznica bolesna w okresie międzynapadowym.
– St. po przebytym zawale m. sercowego (po 10 dniach)
– Średnio zaawansowana miażdżyca naczyń wieńcowych
– Żylaki bez zmian skórnych
– Choroba Burgera i ch. Reunalda I° i II°
– Średnio zaawansowana miażdżyca naczyń wieńcowych
- Układ oddechowy:
– Przewlekły nieżyt oskrzeli
– Astma oskrzelowa w okresie międzynapadowym
– Rozedma płuc
– Rozstrzenie oskrzeli
– St. przed i po operacji w obrębie kaletki piersiowej
- Układ nerwowy:
– Hemiplegia (porażenie połowicze)
– Stwardnienie rozsiane
– Choroba Parkinsona
– Choroba Cheinego-Medina
– Porażenia wywołane. uszkodzeniem rdzenia kręgowego
– M . P. D.
– Zapalenia i podrażnienia nerwów obwodowych i splotów nerw.
– Porażenia wywołane. uszkodzeniem nerwów obwodowych
- Układ pokarmono-wydalniczy:
– Zaburzenia. czynności wydzielniczych żołądka (nad i niedokwasota)
– Opadnięcie żołądka i trzewi
– Niedowłady jelit (zaburzenia. perystaltyki)
– Przewlekłe zaparcia
– Przepukliny
– Ginekologia
– Pobudzenie laktacji u kobiet karmiących
– Wzmocnienie mięśni brzucha po porodzie
– Opracowanie blizn pooperacyjnych
– Zmniejszanie bólu w odc. krzyżowo -lędźwiowym
– Po operacjach ginekologicznych (wzmacnianie mięśni powłok brzusznych)
Zabiegi z zakresu hydroterapii wykonywane są w specjalnych wannach z urządzeniem wzbudzającym ruch wirowy wody. Kąpiel wirowa stanowi formę łagodnego masażu skojarzonego z wpływem ciepła. Zabiegowi masażu wodnego poddawane są kończyny górne, kończyny dolne, odcinek lędźwiowy kręgosłupa. Hydroterapia znajduje zastosowanie w przewlekłych stanach zapalnych, stanach pourazowych, przewlekłym zapaleniu stawów oraz przykurczach bliznowatych. Ciepło wody oraz jej ruch wirowy wpływa leczniczo na ciało.